Saturday, June 29, 2013

వాన చినుకులు!


నల్లని మేఘం గొల్లుమని నవ్వినపుడు...

నింగి రహదారి మీద రెక్కలు లేని పక్షులై

పచ్చని ఆకుల మీద పసిరి అక్షరాలై

కొమ్మ, రెమ్మల మీద కొంటె కోణంగిలై

పూల చెంపలమీద అదరాల ముద్రలై

చిత్తడినేల మీద చిటపటల సరిగమలై

చెరువు నీటి మీద చుక్కల ముగ్గులై

తామరాకుల మీద తప్పెటలాటలై

ముత్యపుచిప్పల కౌగిలిలో పుత్తడిబొమ్మలై

ముత్యాల చినుకులు నేలకు విచ్చేసాయి..

జడివాన ఉయ్యాలలో మనసును లాలించాయి!


----------------Balu Colors

వర్షం - ఓ ఉదయం


కదపనా..
వద్దోద్దు అంటుకుంటుంది

పర్లేదు కదలవోయ్..
లేతవి కాదుగా
సున్నితం అంతే

పదా..!
అలా వెళ్ళి
పరిమళం దుప్పటి కప్పుకుని
వెచ్చగా వచ్చి
తేనీటిలో మునుగుదువూ కాని...

అమ్మో బయటికే..నేను 
రాలేను..
ఈ బురదలో
ఈ ఛాండాలపు దారిలో

ఛప్ నోర్ముయ్..
బడుద్ధాయ్...

ఎప్పుడూ 
ఈ సాంకేతికపు 
సంకేళ్ళు వేసుకునుంటావా..!!?

అలా రా..
చల్లగా స్నానం చేసిన 
చెట్లను పరికించూ..
నీ పాదాలను కావలించే మెత్తని
ఆ బురదను తాకు..
ఆ వాసన పీల్చు అమ్మలా ముద్దాడే
ఎంగిలి వాసన..
తూనీగలతో పోటి పడే పిల్ల కాలువలై
నువు కూడా అందులో దూకి
గెంతులేస్తావ్...



సత్య గోపి- -29-06-2013

Saturday, June 22, 2013

|||శ్రీకాంత్|| వర్షం

వర్షం ఎప్పుడు కురుస్తుందో నీకేమైనా తెలుసా-?
మబ్బ్లులు కమ్ముకున్న మధ్యాహ్న సమయంలో, ఆకాశంలో వొంటరిగా తిరుగాడే డేగకు తెలియదు, లేదా తలపై పుస్తకాలు ఉంచుకుని, చెట్ల కిందుగా హడావిడిగా వచ్చే అమ్మాయికి కూడా తెలియదు-

తను ఒక నల్ల గులాబి. కదిలే, మాట్లాడే నల్ల గులాబీల పొద. క్లుప్తంగా, తను మెలికలు తిరుగుతూ ప్రవహించే నల్ల గులాబీల నది. తను ఒక తుంపర కూడా-

"జీవితంలో స్పష్టంగా ఉండాలి. నాకేది కావాలో నేను కూడా నిర్ణయించుకోవాలి కదా - నేను జీవితంలో స్పష్టంగా ఉండేందుకు ప్రయత్నిస్తాను. సాధ్యమయినంత స్పష్టంగా - ఇతరులకు అస్పష్టంగా ఉన్నా సరే. అది సరే, నువ్వెందుకు ఎప్పుడూ నైరాశ్యంగా కనిపిస్తావు? తను అడిగింది.

నేను తిరిగి ప్రశ్నించాను: వర్షం ఎప్పుడు కురుస్తుందో నీకేమైనా తెలుసా?

తను తల ఊపింది. ఎటు వైపో జ్ఞాపకం లేదు. వర్షానికి తడుస్తున్న రాయిలా తన ఎదురుగా కూర్చున్నాను పచ్చికలా, నీటికి నానిన పచ్చిక మైదానంలా శరీరం విస్తరించి, తిరిగి అంతలోనే, ఎడారిలా దేహం దప్పికతో పరచుకుంటుంది. ఎల్లా అంటే, దేహంలో నెత్తురు పిడచ కట్టుకు పోయినట్టుగా.-

మరి తనేమో నడిచే వర్షం. అదే చెబుతాను తనతో. నువ్వు గులాబీవి కాదు, గులాబీ రేకుల వర్షానివి,కాదు కాదు ఒట్టి వర్షానివి అని. అప్పుడు విరగబడి నవ్వుతుంది తను. "Metaphors". మబ్బులు పగిలి మెరుపులతో చిట్లినట్టు తను మళ్ళా నవ్వి చెబుతుంది: " సరే, నేను వెడుతున్నాను. నువ్వూ ఇష్టమే కానీ, ఎప్పటికీ వర్షం కురుస్తూనే ఉండదు ". నేనూ నవ్వాను. కానీ అది ఎడారి గాలి. నేను అన్నాను: "కానీ నాకు ఎప్పటికీ కురిసే వర్షమే కావాలి, మరే వర్షమూ కాదు." తను నవ్వి వెళ్ళిపోయింది. అతను అనువదించుకోలేకపోయాడు. నవ్వు - వర్షం. ఎవరైనా

వర్షాన్ని అనువదించగలరా? పోనీ, వర్షంలోని ఒక చినుకునైనా? వర్షంలో తడిచే భూమీ చెప్పలేదు. భూమిపై వీచే మొక్కలూ చెప్పలేదు. మొక్కలపైకి వంగిన వృక్షాలూ చెప్పలేదు. ఏదీ అనువదించలేని, చెప్పలేని వర్షం. మరి ఇంతకూ, వర్షం ఎప్పుడు కురుస్తుందో మీకేమైనా తెలుసా? మబ్బుల నీడ కమ్ముకున్న మధ్యాహ్న సమయంలో

వర్షంలో వంటరిగా తిరుగాడే డేగకీ తెలియదు. తలపై పుస్తకాలు ఉంచుకుని, చెట్ల కిందుగా హడావిడిగా వచ్చే అమ్మాయిని గమనించే నాకూ తెలియదు!
------------------------------
---------------
23/06/2013

Thursday, June 13, 2013

వర్ష రాగము / శ్రీనివాస్/




చిట పట చినుకులు
కలిపెను చెలిమిని
తనవుల కలిగెను
తమకపు సెగలవి

వలపులు ముడిపడ
మనసులు జతపడ
మురిసెను మదనుడు
కలిపెను జతలను

వరుణుని కరుణను
తొలకరి చినుకులు
తరువులు గిరులును
మురవగ తడిపెను

జలదము లురిమెను
నభమది మెరిసెను
మనసున వరుసపు
సొగసులు కురిసెను

సొగసరి పుడమికి
గడసరి నభమది
చినుకుల ననుపుచు
వలపును తెలిపెను

పుడమికి ముదమయె
గగనపు వలపున
తడిసెను ఎడదను
చెరువున నిలిపెను


 http://www.facebook.com/maddali.srinivas.5

Tuesday, June 11, 2013

ఈడూరి శ్రీనివాస్ //వానలు//


ఒక వాన
బోసిగా నవ్వుతుంది
చంటిపిల్లాడిలా

ఒక వాన
ఇలా వచ్చి అలా మాయమౌతుంది
నెలసరి జీతంలా....

ఒక వాన
రోజంతా కురుస్తూనె ఉంటుంది
టీవీ సీరియల్లా........

ఒక వాన
తడిపి ముద్దచేస్తుంది
తల్లి ప్రేమలా.......

ఒక వాన
వెచ్చని ఊహల్నిస్తుంది
కొత్త పెళ్ళికూతుర్లా

ఒక వాన
భళ్ళున కురుస్తుంది
చెలి భావోద్వేగంలా

ఒక వాన
పోటెత్తుతుంది
రగిలిన సామాన్యుని గుండెలా

ఒక వాన
ఉప్పెనై వెంటాడుతుంది
ప్రళయకాల రుద్రునిలా......

పేరంటం



ఒక్కో ఆకూ తీరిగ్గా మొహాలు కడుక్కొని తయారై .. 

పేరంటం కి వచ్చినట్టు ఉంది ..

 పిలిచింది వర్షం కదా మరి ..!!
                  --సాయి పద్మ

Friday, June 7, 2013

ఇంకో సాయం చేస్తావా మేఘమా? ||జ్యోతిర్మయి మళ్ళ ||


ఇప్పటికి గుర్తొచ్చానా 
సూర్యుని తాపంతో పోటీ పడలేక నొచ్చుకుని కూచున్నావేమో
మదినిండా నిండి ఉన్న మధురోహల పరిమళాలు
పోనీలే ఇప్పుడొచ్చావుగా
నీ హర్షమంతా వర్షమై ముగిసాక
8-6-2013

ఇలా పలకరించావు వానజల్లై ?

ఇవాళదాకా ఇసుమంతైనా ఇటు తొంగిచూడలేదు 
నీలి నీలి నీ అందాలు తిలకిస్తూ 
ఎవరికీ చెప్పక గుండెలోదాచుకున్న రహస్యమొకటి 
చలచల్లగా నువ్వొస్తే మెలమెల్లగా నీతో చెప్పాలని 
ఎంతగా ఎదురుచూసానో!

ఎండవేడికి ఆవిరయిపోతుంటే 
ఉస్సురంటూ కాలమీదుతూ..
ఎపుడైనా నువు కాసింత చల్లదనాన్ని తీసుకొచ్చి
నాపై చిలకరిస్తే పులకరించాలని
ఎంతగా ఆశపడ్డానో! 

నేలా, నేనూ ఏకమై స్వాగతం పలుకుతున్నాం నీకు 
ఇదిగో ఆరుబయట నీకందుబాటుగా కూచున్నా 
నాకంటే ముందు నిన్నందుకోవాలని 
బారగా తనకొమ్మల్ని చాచి ఆహ్వానిస్తూ బాదంచెట్టు
నువు పంపే నీటిచుక్కలన్నీ 
టపటపమని తననే ముందు పలకరిస్తున్నా 
మధ్యమధ్యలో ఆకుల్ని తప్పించుకుంటూ నామీదా 
వాలుతున్నాయి కొన్ని చినుకుపూలు 
నా ముఖాన్ని ముద్దుగా ముద్దాడుతూ 
ఊహలకొచ్చాయి మళ్ళీ తాజాదనపు రెక్కలు 
నాట్యం చేస్తున్నాయి పురివిప్పిన నెమళ్ళై 

పనిలోపని నాకోసం ఇంకోపని కూడా చేసిపెట్టు మేఘమా
నీ చల్లదనంతో కలిపి నా సంతోషాన్నీ మోసుకెళ్ళి
గుమ్మరించు నా ఇష్టసఖునిపై !

Thursday, June 6, 2013

చిటపట చినుకుల వాన.....!!


 
 
తొలకరి చినుకు పుడమిని తడిమితే.....!!
తొలి తొలి పలుకుల తీయదనం
అమ్మకు తెలిసిన చందమే....!!
చిరు చిరు జల్లుల చిత్తడి పుత్తడి
బుడి బుడి నడకల సవ్వడి ఆనందమే....!!
జోరువానల హోరుగాలి
పరుగులెత్తే పరువాల నయగారమే...!!
సప్త స్వరాల స్వరూపమే
సప్త వర్ణాల హరివిల్లు....!!
వడగళ్ళ వాతలు పిడుగుపాటులు
బతుకు నేర్పే పాఠాలు....!!
వాయుగుండాల వాయువేగం
చక్రాల సుడుగుండాలు....
అనుకోని అవాంతరాలే....
జీవిత కాలగమనంలో....!!
చిటపట చినుకుల వాన.....
చెప్పావు బతుకు పయనాన్న
 
 
http://naalonenu-manju.blogspot.in/2013/06/blog-post_6.html
 

తొలకరి పలకరింపు




తొలకరి పలకరించింది 
పుడమి తల్లి పులకరించింది
వేసవి వేడితో
ప్రఛండ భానుడి తాకిడితో
విలవిల లాడిన పుడమికి
జలాభిషేకం జరిగింది
గొంతెండుతున్న జీవరాశితో
మోడుబారుతున్న వృక్షజాతితో
కళావిహీనంగా మారిన పుడమి
తొలకరి పలకరింపుతో 
తన గాయాలను మరిచింది
నూతనత్వం సంతరించుకుంది

         -  తోట యోగేందర్

http://tyogendar.blogspot.in/2013/06/blog-post.html

Wednesday, June 5, 2013

వాన చినుకు - శిశిర వసంతం

 
మబ్బు చాటు వాన చినుకు
మంచుతెరలోంచి తొంగి తొంగి
మరుమల్లియ లాంటి నన్ను చూసి
మైత్రి చేయ మనసై
స్నేహ వీచిక ఒకటి రాయభారమంపింది
నాకు స్నేహ వీచిక ఒకటి రాయభారమంపింది
స్నేహ వీచిక నా చక్కిలి తాకి
సిగ్గులు నును లేత సిగ్గులు ఏవో నాలో పెంచింది
సోయగాలు పోతూ విషయమంతా చెప్పింది
నాకు విషయమంతా చెప్పింది
సిలకమ్మలా ఆరుబయట వాన కోసం ఎదురు చూడమని అంది

చెలిమి చేసే చినుకు కోసం
చిన్న పిల్లను అయ్యాను
అందం ఆరబోసా
పైటల తెరలు తీసా
పరువపు వేడి పెంచి
వయసును మరచిపోయా
చెంతకు చేరే చిరుచినుకుని చెంగులో పట్టి ఆడించేసా
చెంగు చెంగున చిందేసా
నే చెంగు చెంగున చిందేసా

చినుకు చినుకు కూ నాలో
చిలిపితనం నచ్చింది
చందమామ లాంటి చల్లదనం నచ్చింది
చంటి పాప మనసున్న మంచితనం నచ్చింది
చిరకాలం చెలిమి చేయాలనిపించింది
నాతో చిరకాలం చెలిమి చేయాలనిపించిందీ

ఒకే ఒక్క చిరు చినుకు గా మారి
తూరుపు సింధూరం లా నా పాపిట్లో చేరింది
అమృతమే తానై నా అధరాలపై తేలి ఆడింది
నా దాహార్తిని తీర్చేందుకు గొంతులోకి చేరింది
నాలో జీర్ణమై అణువణునా ఇంకిపోయింది
నాతో చిరకాలం కలిసుండాలనే
చిరు వాంఛను గెలిచింది

చినుకు అంటే చుక్కలాంటి నేనని
చుక్కలాంటి నేను అంటే చినుకని
వేరు వేరు కాము మేమని
నా కడ కట్టె కాలే వరుకూ కలసి ఉంటామని
చెలిమికి చక్కని భాష్యం చెప్పింది
చిత్రంగా విచిత్రంగా
చిన్న నాటి తీపి జ్ఞాపకాల సాక్షిగా ....... శిశిర వసంతం

Monday, June 3, 2013

వాన కోయిల - రేణుక అయోలా


ఈ వాన కోయిల బుజం మీదవాలి అడుగుతుంది
అప్పటి నాసామన్లు అన్నీ తిరిగి ఇచ్చేయమని

కాగితం పడవలు, సుడులు తిరిగే నీటిలో నాట్యం చేసే పాదాలు
చేయి అందక పోయినా అరచేతులు చాచి దాచుకున్న నీటిచినుకులు

తడిసిపోయిన మల్లే దండని, నీరుకారిన జడకోసలని విదల్చుకోని
కుంపటిలొ కాల్చే అప్పడం ఘుమఘుమలని అనుభవించిన సాయంకాలాన్ని

నీళ్లలొ జారిపోయి కాలి పట్టీ వెత్తుకునే నెపంతో మరోసారి తడిసి
తడిసిన  ఓణీని  గాలికి ఆరవేసిన  అందమైన క్షాణాలని

ఇచ్చేయమని అడుగుతోంది తన సామాన్లు తనకి ఇచ్చేయమని
వానకోయిల ఈ రోజు ఈ వానకోయిల.... 
 
ఈ వాన కోయిల బుజం మీదవాలి అడుగుతుంది
అప్పటి నాసామన్లు అన్నీ తిరిగి ఇచ్చేయమని

కాగితం పడవలు, సుడులు తిరిగే నీటిలో నాట్యం చేసే పాదాలు
చేయి అందక పోయినా అరచేతులు చాచి దాచుకున్న నీటిచినుకులు

తడిసిపోయిన మల్లే దండని, నీరుకారిన జడకోసలని విదల్చుకోని
కుంపటిలొ కాల్చే అప్పడం ఘుమఘుమలని అనుభవించిన సాయంకాలాన్ని

నీళ్లలొ జారిపోయి కాలి పట్టీ వెత్తుకునే నెపంతో మరోసారి తడిసి
తడిసిన ఓణీని గాలికి ఆరవేసిన అందమైన క్షాణాలని

ఇచ్చేయమని అడుగుతోంది తన సామాన్లు తనకి ఇచ్చేయమని
వానకోయిల ఈ రోజు ఈ వానకోయిల....
 

శ్రీ || తొలకరి జల్లు ||





నల్లని మబ్బులు
నెమ్మదిగా ఆకాశాన్ని కమ్మేశాయి,
వెలుతురును మింగేసే చీకటిలా.

కృష్ణ మేఘాలను వెంటబెట్టుకొని
బయలుదేరిన శచీంద్రుని
ఐరావతం ఘీంకారాలు,
ముందు నడిచే భేరీమృదంగ ధ్వనులు.

ఈ ఋతువంతా మిమ్మల్ని వదలమంటూ
కరిమబ్బులని వెంటబడుతూ,
చుట్టుకుంటున్న విద్యుల్లతల మెరుపులు.

సాయం సంధ్యలో దేవసేనాని మయూరం
పురి విప్పినట్లుగా.
సప్తవర్ణాల ఇంద్ర చాపం కనువిందు చేస్తుంటే...

ఈ క్షణం కోసం ఐదు ఋతువుల కాలం
వేచి ఉన్న ధరిత్రి పులకరించేలా ,
ప్రకృతి పరవశించేలా...
వేసవి వేడి గాడ్పుల తాపానికి
పూర్ణ విరామం యిస్తూ...
నింగి నుంచి నేలకు నీటివంతెన వేస్తున్నట్లు
కురిసింది తొలకరి జల్లు. 
'శ్రీ' 03/06/2013