వొక తెల్లారు జాము వానలో తడుస్తూ
ఇల్లూ ఊరూ వదిలి
పరిగెత్తుతూ వెళ్తాను, ప్రపంచం వేపు.
*
పరిగెట్టించే ఈ ప్రపంచంలో
అసలేమైనా వుందో లేదో!
వున్నా అది నాదో కాదో
వెతుక్కునే వ్యవధి కూడా
దొరకనివ్వని ఉక్కిరిబిక్కిరిలో
వెళ్ళిపోతాను.
*
నా కోసం కురవని ఆ వానలోకి
తీక్షణంగా చూసే శక్తి కూడా నాకు వుండదు.
ఆ మాటకొస్తే, ఎన్ని చినుకులు కలిస్తే
వొక వాన అవుతుందో కూడా తెలీదు ఈ పరాయీ క్షణంలో.
ఈ వానా ఈ జీవితం
నన్ను ఎంతలా తడుపుతున్నాయో కూడా చూసుకోను.
వానకి కురవడం వొక్కటే తెలిసినట్టు
నాకు పరిగెత్తడం మాత్రమే తెలిసినట్టు!
*
మళ్ళీ మళ్ళీ
వొక తెల్లారు జాము వానలో తడుస్తూ
ఇల్లూ ఊరూ వదిలి
పరిగెత్తుతూనే వుంటాను, ప్రపంచం వేపు.
*
నన్ను ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసే వూపిరిలాంటి ప్రపంచంలోకి!
(బాల్టిమోర్...లో అసలే నచ్చని వానలో తడుస్తూ...!)
