వానాకాలం జీవితానికి ఉత్సవ సమయమైనట్టు
ఎక్కడెక్కడినుండో పుట్టుకొస్తాయి రకరకాల జీవులు
అప్పటివరకూ
ఏ నేలపొరల్లో లేదా గాలితెరల్లో దాగాయో,
ఆకాశంలో తేలే పలు స్వప్నలోకాల సంచరించాయో కాని
ఆకాశం జలదేహం దాల్చి భూమిని హత్తుకొన్నాక
అప్పుడే విచ్చుకొన్న కళ్ళల్లో ఆకాశాన్ని దాల్చి
గాలికి రాగాలు అద్దుతూ భూమ్మీద తెరుస్తాయి మరికొన్ని కొత్త కచేరీలు
నిన్నటివరకూ పొడిగా, శుభ్రంగా ఉన్న నేలపైనా, గోడలపైనా
ఒకటే జీవుల సందడి
ఏమరుపాటున నడిస్తే కాలికింద ఏ ప్రాణం పోతుందోనని
తెల్లనిమేఘాల వెంట గాలిపటంలా పరిగెత్తే చూపుల్ని
బలవంతంగా నేలకి లాగుతావు నువ్వు
ఒక చీమలబారో, గొంగళిపురుగో, కప్ప అరుపో
నీ చైతన్యాన్ని తాకిన ప్రతిసారీ
నువ్వు ఒంటరివాడివి కావని
జీవితం నీ చెవిలో గుసగుసలాడినట్లనిపిస్తుంది
