Saturday, October 25, 2014

వర్షం కోసం

వర్షం కోసం చూసి చూసి

ఇప్పుడే తలుపులు , కిటికీలు మూసాను

వర్షం వచ్చిపోయిందని మట్టి వాసన లోని కొచ్చి

చెప్పాక

నాలుగు గోడలే నివాసం అయిన చోట

ఒక అడవి కావాలని ఎలా అనుకోను ??

ఇప్పుడు నాకు బలమైన ఇత్తడి కత్తెర కావాలి

గోడలన్నిటి నవ్వును కత్తరించి

వర్షాన్ని చూసే విత్తనాల్ని

నాటడానికి ...

--------------------- 25/10/204-------

Friday, October 17, 2014

ఒక వాన - తిలక్ బొమ్మరాజు

రోడ్డుమీద నడుస్తున్న నేను
నన్ను పలకరించరించడానికొచ్చిన ఒక ముసురు వాన
తుంపరలన్నీ మట్టిలో తడుస్తూ తొణికిసలాడే మొసళ్ళు
ముఖం మీదో
చేతులపైనో భళ్ళున పడి జారిపోవడం
చొక్కా జేబులో గుప్పెడు మన్నీళ్ళు

ఇంట్లోకొచ్చాక ఒక తడి వాసన తల నిమిరిన నా చేతివేళ్ళకు
చీమలు పాకిన ఆకులు పడవలై అక్కడక్కడే
బాల్కనీ అంతా నిండిన కొత్త నీళ్ళు
తడిసిపోయిన కాగితాలు పుస్తకాల్లో దాక్కుంటూ రంగులను విసిరి ఎక్కడో జల్లుతాయి

నిన్నూ నన్నూ ఒక్కసారి కదుపుతూ
పచ్చని అడవిలో అడక్కుండా కురిసిన శబ్దం
కీచురాళ్ళ సంగీతం వినబడీ వినబడకుండా
మసకగా అడుగులు మన్నురోతలో
రేగడి కళ్ళను తెరుస్తూ మూస్తూ
రెండు చెక్క తలుపులు కిర్రున బతికిన చప్పుడు నాకెందుకో మరోలా పోస్తూ
చెవుల రెక్కలు వింటున్న విహంగాలు నా వాన మాటలు
లోనెక్కడో ఇంకా కురుస్తూ

Wednesday, October 15, 2014

వర్షపు దారి - రేణుక అయోలా



వాన చినుకుల్ని పట్టుకోవడమంటే బాల్యం నుంచీ అమితమైన ఇష్టం. వాన చినుకులను కవిత్వంలో ఎవరైన వర్షింపచేయడానికి ప్రయత్నించినప్పుడు చదవడానికి  అమితమైన ఆనందానికి లోనౌతాను.
ఈ కవితలో
తడి జ్ఞాపకం, పూలు రాల్తున్న మెత్తటి సుఖం, పడవతో ఆడుకోవడం, 
తడి ఆకాశం మబ్బులని తోసుకుంటూన్నదృశ్యం 
చినుకు తలుపులు తోసుకు వచ్చిన గాలిగుర్తులని 
గాలి గుర్తులు 
ఇవన్నీ ఎక్కడెక్కడికో తీసుకు వెళ్ళాయి. వానతో అనుబందమో, అనుభూతో వున్నవారినందరిని ఎక్కడో ఒకచోటికి లాక్కెళ్ళకుండా వుండదు. 

ఈ వానను, వానచినుకుల తడిని దేనికైనా ప్రతికలుగా అర్థం చేసుకోవచ్చా అని అలోచనలు ముసిరాయి. 
కచ్చితంగా ప్రతీకలుగా చదవొచ్చనే అనిపిస్తుంది. కవితయొక్క పరిథి చాలా విశాలమౌతుంది 
ఏదో తెలియని అనిర్వచనీయమన అనుభూతి వివరించలేకపోతున్నాననిపిస్తుంది. మీరే చదివి ఆనందించండి.

రేణుక అయోలా  గారికి అభినందనలు 
*~*~*

అరచేతిలో రాలిన చినుకులో ఏమి వుండవు
చేతిలో పడగానే స్పర్శ మొదలవుతుంది
ఒక నాటి వాన జల్లు తడి జాపకం
ఏ ఒక్క మాట మరచిపోనంత చలి గాలి

పసుపు గన్నేరు పూలు బుజాలమీద
మెడఒంపులో రాలుతున్న మెత్తటి సుఖం
ఖాళితనంలో చొరబడి చెవి పక్కనే వినిపించిన నవ్వు
ఎగిరిపోయిన గొడుగు దొరికి పోయిన శరీరం

కాస్త ఖాళీ చోటులో కాగితం పడవతో ఆడుకోవడం
దూరంగా వినిపించే చిన్నపిట్ట కూతరెక్కలో
తడి ఆకాశం మబ్బులని తోసుకుంటూన్నదృశ్యం

చినుకు తలుపులు తోసుకు వచ్చిన గాలిగుర్తులని
ఆ వర్షపు హాయిని చెప్తూనే వుంది
అరచేతి తడి ఇంకిపోయి వర్షపు దారి గుర్తు వుండిపోయింది ...