వాడ్రేవు చినవీరభద్రుడు

ఏ రాత్రిమధ్యనో దేహాంగాల్లోంచి ప్రేమ పొంగినట్టు
వాన. తెల్లవారేవేళల్లో ఏటిఒడ్డున అడవిదున్నలు
నీళ్ళుతాగుతున్న చప్పుడు, కొంత సాధుత్వం
కొంత పశుత్వం. కొంతదాహం, కొంత దుస్తరం.

నిన్ను నువ్వెంత సముదాయించుకున్నా తీరని
కోరిక ఒకటి పాదరసం చుక్కలాగా రక్తనాళాల్లో
సరసర సాగుతున్న సవ్వడి. ఎన్ని తీర్మానాలు
చేసుకున్నా, ఒక్కవాన చాలు చెరిపెయ్యడానికి.

ఏ కొండదారుల్లోనో వానపడుతున్నరాత్రి ఒకడివీ
కారులో ప్రయాణిస్తున్నట్టు నీ దేహంలో నువ్వు
ఇరుక్కుపోయావు,ఆగలేవు, ముందుకి పోలేవు
అలాగని తలుపుతెరుచుకుని బయటకి రాలేవు.
----------------16.8.2013